6/7/11

πώς #3

Δουλεύοντας μέχρι αργά, κάποιες φορές ως τες 2 π.μ. κατάφερα να τελειώσω την βάση του δεντρόσπιτου.

καλό ε;

Έπρεπε να σκάψω στο χώμα, να τοποθετήσω και να αλφαδιάσω μπετονένιες βάσεις (λίνιες), να βιδώσω πάνω μεταλλικές βάσεις για τους στύλους. Μετά να τοποθετήσω και να αλφαδιάσω τους στύλους (αναγκάστηκα να ξοδέψω 55 ευρώ για άλλους 4 στύλους ελλείψει κατάλληλων από τα σκουπίδια μου) να είναι τέλεια κάθετοι στη γη. Και όλα αυτά ήταν καινούργια για μένα, δεν είχα κατασκευάσει τίποτε παρόμοιο προηγουμένως και ήμουν μόνος. Το διαδίκτυο βέβαια είναι το αριστερό μου χέρι, όλες οι απαντήσεις είναι εκεί.


τούτες οι λίνιες εν ασήκωτες, ευτυχώς που θκιαβάζαμεν στο σχολείο

Μόλις κοιμηθούν τα παιδιά, μερικές φορές και νωρίτερα, βγαίνω έξω κι αρχίζω δουλειά. Φως μού δίνουν τα φώτα του νυχτερινού ποδηλάτη.

Τότε ξεχνώ νερό, φαΐ και κούραση της ημέρας...

...έχω ένα σκοπό.

ατς λεπτομέρεια!

Τώρα πρέπει να βάλω τα ξύλα του πατώματος. Κουβάλησα κι άλλα ξύλα αλλά πρέπει να αφαιρέσω τα καρφιά, να τα τρίψω και να τα περάσω προστατευτικό υγρό. Το τίμημα του να χρησιμοποιήσω παλιά ξύλα αλλά αξίζει τον κόπο.

Η μεγάλη κόρη θέλει να βοηθήσει, θα βιδώσει πάτωμα σύντομα. Η μικρή ανέβηκε πάνω και δεν ήθελε να την κρατάω: μόνη μου μόνη μου!!!

περιμένουν βίδωμα, τα έβαλα για να κάμουμε χαρά!


- παπά να μας κάμεις ένα μονοπατούι, να κατεβαίνουμε να τρώμε τομάτες και αγγουράκια! - να σας κάμω!

Με βασανίζει επίσης το σχέδιο του σπιτιού. Να φτιάξω κάτι απλό ή να δοκιμάσω κάτι extreme - μοντέρνο;

το μολυβάκι είναι ευγενική χορηγία της ΙΚΕΑ που μας αγαπά πολύ

Τι νομίζετε;